Οι θέσεις μας

Είναι επιβεβλημένη η επανατοποθέτηση του Κυπριακού στις σωστές του βάσεις ως πρόβλημα παράνομης εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής και κατά συνέπεια απαγκίστρωση και απεγκλωβισμός της Ελληνικής πλευράς από τις Συμφωνίες των συναντήσεων Υψηλού Επιπέδου, το 1977 και 1979(οι οποίες άλλωστε καταργήθηκαν από την τουρκική πλευρά με τη σύσταση του ψευδοκράτους το 1983), τις αποφάσεις του Εθνικού συμβουλίου(1989,1996) καθώς και από την πρόσφατη συμφωνία της 8ης Ιουλίου. Συμφωνίες οι οποίες μας κρατούν ομήρους σε μια λύση ρατσιστική, δυσλειτουργική, και άδικη εντός των πλαισίων της Δ/Ζ Δ/Κ Ομοσπονδίας, η οποία απορρίπτεται από τη συντριπτική πλειοψηφία του Κυπριακού Ελληνισμού βάσει του δημοψηφίσματος του 2004. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση που διεξείγαγαν τα Η.Ε. στην Κύπρο για την ομοσπονδία αποκαλύφθηκαν τα εξής:


(α) το 72% των Ε/Κ θέλουν ενιαίο κράτος


(β) το 35% την απορρίπτει εντονότατα


(γ) το 47% την ανέχονται ως λύση ανάγκης


(δ) το 19% την αποδέχονται ως ικανοποιητική λύση


Αντίθετα σε δημοσκόπηση που διεξείχθει στα κατεχόμενα από τουρκική εταιρεία όσον αφορά τους τουρκοκυπρίους:


(α) το 50% τάσσεται υπέρ δύο πλήρως ανεξάρτητων κρατών


(β) το 17.4% υπερ δ/ζ-δ/κ ομοσπονδίας


(γ) το 16.8% υπέρ συνομοσπονδίας


(δ) το 8.4% συνέχιση της παρούσας κατάστασης


(ε) το 6.5% ενσωμάτωση με την Τουρκία

1. Πύκνωση των προσπαθειών πανεθνικής συνεννόησης μεταξύ κυπριακής και ελλαδικής κυβέρνησης σε εθνικό, σε περιφερειακό(κυρίως Ε.Ε.) και σε διεθνές επίπεδο. Πέραν τούτου ο απόδημος Ελληνισμός πρέπει να συστρατευθεί για την διεθνοποίηση του κυπριακού προβλήματος. 
2. Επιβάλλεται η Σύζευξη Ελλάδος – Κύπρου σε όλους τους τομείς(οικονομία, άμυνα, παιδεία, πολιτισμός,). Ελλάδα και Κύπρος στα πλαίσια του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος οφείλουν να αναβαθμίσουν την γεωπολιτική τους παρουσία στη ΝΑ Μεσόγειο με ανάδειξη του Ε.Α.Δ. σε ασπίδα όχι μόνο κατά του τουρκικού επεκτατισμού αλλά και των ΝΑ συνόρων της Ε.Ε. 
3. Κατά την άποψη μας είναι απαράδεκτη η ανοχή της κυβέρνησης της Κ.Δ. στην ανεξέλεγκτη μετάβαση των νόμιμων πολιτών της στο κατεχόμενο τμήμα της, διότι, α) αναζωογονείται οικονομικά το παράνομο καθεστώς που αξιοποιείται από τον τουρκικό στρατό κατοχής, β) αναγνωρίζεται άμεσα η κυριαρχία των κατοχικών αρχών μέσω της «έγκρισης» τους για μετάβαση στο βόρειο τμήμα, γ) το ψευδοκράτος απολαμβάνει πολιτικά οφέλη προβάλλοντας προς τρίτους τις δήθεν καλές προθέσεις της, ενώ ταυτόχρονα εμμέσως προάγει την αναγνώριση των πολιτειακών της δομών( αστυνομία, δικαστήρια, ασφάλειες αυτοκινήτων). Η τουριστικοποίηση του κυπριακού προβλήματος οδηγεί υποσυνείδητα στην αποδοχή των τετελεσμένων της εισβολής και της κατοχής, προκαλώντας τα πατριωτικά αισθήματα των Ελλήνων της Κύπρου. 
4. Άρση του καθεστώτος των διακοινοτικών συνομιλιών. Είναι απαράδεκτο ο πρόεδρος της Κ.Δ. καθώς και ολόκληρη η πολιτική ηγεσία να συνδιαλέγονται με τα παράνομα θεσμικά πρόσωπα του παράνομου κατοχικού καθεστώτος(π.χ. Χριστόφιας - Έρογλου). Με τον τρόπο αυτό προσδίδουμε υπόσταση στο ψευδοκράτος και με την στάση μας νομιμοποιούμε το παράνομο καθεστώς. 
5. Διαφωνούμε με την άποψη περί άρσης της απομόνωσης των τ/κ από την Κ.Δ. και την Ε.Ε. και καταδικάζουμε την συμμόρφωση τους στο κατοχικό καθεστώς. Μόνος υπαίτιος για την επικρατούσα κατάσταση σχετικά με τους τ/κ είναι η Τουρκία(εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή) καθώς και οι ίδιοι αφού ασπάζονται τις τουρκικές θέσεις και επέλεξαν να βρίσκονται υπό την διοίκηση του παράνομου κατοχικού καθεστώτος. Επίσης καταδικάζουμε τη αμέλεια της κυπριακής κυβέρνησης που επιτρέπει την παράνομη παροχή εργασιακών ευκαιριών από εργοδότες, χωρίς την επίσημη κατοχύρωση τους από την Κυπριακή Δημοκρατία( αφού οι τ/κ εργάτες εμμένουν στην «τουρκοκυπριακή υπηκοότητα») και στην παροχή κυπριακής υπηκοότητας στους τ/κ, ενόσω αυτοί διαμένουν στο κατεχόμενο τμήμα της Δημοκρατίας, διότι ανάγονται σε πολίτες «διπλής υπηκοότητας»( της νόμιμης κυπριακής και της παράνομης τουρκοκυπριακής) απολαμβάνοντας τα οφέλη της Κ.Δ. και ταυτόχρονα ενισχύοντας το ψευδοκράτος. 
6. Αντί αυτού, οι τ/κ που πραγματικά θέλουν να ξεφύγουν από την απομόνωση και να καταστούν νόμιμοι Κύπριοι πολίτες θα πρέπει να ακολουθήσουν συγκεκριμένη διαδικασία όπως α)επανένταξη τους στην Κυπριακή Δημοκρατία με εγγύηση της ασφάλειας των δικαιωμάτων τους ως μειονότητα όπως κατοχυρώνονται από το Διεθνές Δίκαιο, β) παροχή ταυτότητας της Κ.Δ. ως η μόνη νόμιμη και ισχύουσα ταυτότητα καθώς και από-αναγνώριση του ψευδοκράτους εκ μέρους τους, γ) εκπλήρωση των υποχρεώσεων τους ως πολίτες(π.χ. φορολογία) και δ) απαγόρευση της μετάβασης τους, όπως και σε κάθε άλλο Κύπριο πολίτη, στα κατεχόμενα. Παρ’όλα αυτά, από τη μέχρι τώρα στάση των τ/κ μπορούμε να συμπεράνουμε ότι δεν είναι διατεθειμένοι να από-αναγνωρίσουν το ψευδοκράτος και ότι τάσσονται υπέρ του Τουρκικού επεκτατισμού. Έτσι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν πρέπει στο όνομα της άρσης της απομόνωσης να παραχωρεί δικαιώματα στους τ/κ που τελικά οδηγούν στην αναγνώριση του ψευδοκράτους. 
7. Αποτροπή της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας, η οποία εκτός του ότι αρνείται να αναγνώρισει την Κυπριακή Δημοκρατία, δεν πλήροι της προϋποθέσεις της διαδικασίας ένταξης (εφαρμογή ανθρωπίνων δικαιωμάτων,θέματα οικονομίας, εκδημοκρατισμού, περιβαλλοντικά θέματα και μειονοτικά ζητήματα). Ελλαδική και Κυπριακή κυβέρνηση επιβάλλεται να αξιοποιήσουν εφ’όσον είναι κράτη μέλη της Ε.Ε. το δικαίωμα του veto ως μοχλό πίεσης της Τουρκίας για το Κυπριακό. 
8. Η Κυπριακή Δημοκρατία ως κράτος μέλος της Ε.Ε., επικαλούμενη τους νόμους και τις αρχές της Ε.Ε. και δημιουργώντας διακρατικές συμμαχίες, πρέπει να μετατόπισει το κυπριακό πρόβλημα σε πρόβλημα μεταξύ Ευρώπης-Τουρκίας. Με αυτό τον τρόπο θα αναγκαστεί η Τουρκία να αναγνώριση την Κυπριακή Δημοκρατία με επακόλουθο την από-αναγνώριση του ψευδοκράτους ως νομική υπόσταση. Έτσι η ίδια κρίνετε υπεύθυνη για την παράνομη εισβολή και κατοχή ευρωπαϊκού εδάφους. 
9. Κατά συνέπεια οι συνομιλίες για τη διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος, πρέπει να διεξάγονται μεταξύ της Κ.Δ. και της Τουρκίας με την ενίσχυση της Ελλάδος και της Ε.Ε. για την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως προβλέπεται από το κοινοτικό κεκτημένο (βάση των συνομιλιών πρέπει να θεωρηθούν οι αποφάσεις των τεσσάρων διακρατικών προσφυγών της Κ.Δ. στο Ε.Δ.Α.Δ. και των ατομικών προσφυγών πολλών Ελληνοκυπρίων, που καθιστούν την Τουρκία παράνομη κατοχική δύναμη στην Κύπρο. 
10. Προώθηση εκ μέρους της κυβέρνησης αποφασιστικής πολιτικής για την αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των εγκλωβισμένων της Κύπρου (δικαίωμα εκπαίδευσης, σεβασμός στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή, ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας), σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές συμβάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 
11. Αξιοποίηση της ιδιότητας της Κ.Δ. ως κράτος μέλος της Ε.Ε. και εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου στο έδαφος των Βρετανικών βάσεων, όπου το σημερινό καθεστώς είναι αντίθετο με τις αρχές και τις πρόνοιες της Ε.Ε. 
12. Απαιτούμε την επιστροφή ΟΛΩΝ των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες, την εκδίωξη των εποίκων ως εγκληματίες πολέμου, την αποχώρηση όλων των τουρκικών στρατευμάτων, την ελευθερία της ιδιοκτησίας, εγκατάστασης και διακίνησης για όλους τους πολίτες και την εξακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων. 
13. Επιβάλλεται πανεθνική πολιτική Ελλάδος Κύπρου σχετικά με τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο εως ότου απετραπεί η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας και να γίνονται συνεχή βήματα ώστε να μην ξεχαστούν οι αλύτρωτες πατρίδες του Ελληνισμού. 
14. Είμαστε κάθετα αντίθετοι σε κάθε όνομα σύνθετο η μη που να αναφέρεται στα Σκόπια σαν Μακεδονία. Η Μακεδονία είναι μία και Ελληνική. 

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ. ΟΙ ΝΟΜΙΜΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΝΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΤΟΥΣ (ΑΡΘΡΟ 1 ΠΑΡ.2 ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΧΑΡΤΗ ΤΟΥ Ο.Η.Ε

                               ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ- ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ-ΕΝΩΣΗ