Κυπριακό Πρόβλημα

ΤΤο Κυπριακό αποτελεί πρόβλημα παράνομης εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και ζήτημα καταπάτησης των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων (εκτοπισμός 200.000 Ελληνοκυπρίων από τις εστίες τους, διάπραξη του διεθνούς εγκλήματος του εποικισμού, παραβίαση των δικαιωμάτων των εγκλωβισμένων, μη εξακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων, μη εφαρμογή των τριών βασικών ελευθεριών – διακίνησης, εγκατάστασης, ιδιοκτησίας) από ένα ξένο κράτος – μέλος του ΟΗΕ, την Τουρκία.  

Δυστυχώς οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες της Κυπριακής Δημοκρατίας, αγνοούν ή θέλουν να αγνοούν την πραγματική φύση του Κυπριακού προβλήματος και να το ανάγουν από πρόβλημα εισβολής και κατοχής, σε δικοινοτικό. Ως εκ τούτου βρίσκουν πρόφαση και αντί να συνομιλούν με τον κύριο υπαίτιο της εισβολής, την Τουρκία, συνομιλούν με το παράνομο ψευδοκράτος, αναγνωρίζοντάς το ουσιαστικά, σαν κράτος με πλήρη υπόσταση. Με την αποδοχή του ανοίγματος των οδοφραγμάτων έδωσαν και δίνουν εκτός από αναγνώριση, οικονομική ανάσα στον κατακτητή. Με την εξασθένιση του Ε.Α.Δ. και την αποδιοργάνωση της Ε.Φ. ενώ παράλληλα η Τουρκία και κατά συνέπεια το ψευδοκράτος να αναβαθμίζουν συνεχώς το στρατό τους οι Έλληνες της Κύπρου μόνο ασφάλεια δεν μπορούν να νιώθουν. Τέλος η στασιμότητα μας όσον αφορά το θέμα των τουρκοκυπρίων, τους οποίους ανάγουμε σε πολίτες διπλής υπηκοότητας φτάνουν την κατάσταση στα άκρα!
Ως εκ τούτου
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ

1. Αν και δεν αποτελεί ζήτημα πολιτειακής συμβίωσης δύο ανεξάρτητων και ίσων «κοινοτήτων» η διαρκής εμμονή της Ελληνικής και ελληνοκυπριακής πλευράς στη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία τα τελευταία 34 χρόνια, νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της εισβολής και οδηγεί σε συνεχείς διολισθήσεις με απόληξη δυσμενή σχέδια ομοσπονδίας όπως το σχέδιο Ανάν, και πιθανόν σύντομα σε σχέδιο Μπαν-κι μουν.
2. Την κατάφωρη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
3. Την εμμονή ολόκληρης της πολιτικής ηγεσίας της ελληνοκυπριακής πλευράς να αναγνωρίζει το ψευδοκράτος(π.χ. συναντήσεις προέδρου Κ.Δ. με κατοχικό ηγέτη, συναντήσεις όλων σχεδόν των πολιτικών κομμάτων με παράνομα τ/κ κόμματα, διάφορες νεολαίες των κομμάτων που συναντιούνται με τούρκους και τουρκοκύπριους από τα κατεχόμενα ακόμα και τις μέρες της επετείου της εισβολής, τις διάφορες οργανώσεις όπως π.χ. η Κ.Ο.Π. που συναναστρέφονται και δραστηριοποιούνται με αντίστοιχες παράνομες οργανώσεις του ψευδοκράτους).
4. Την διάνοιξη των οδοφραγμάτων από την Κυπριακή Δημοκρατία(αναγνώριση των πολιτειακών δομών του ψευδοκράτους - ασφάλειες αυτοκινήτων, αστυνομία, δικαστήρια). Με την πράξη αυτή μετατρέπουν τα οδοφράγματα σε σύνορα καθιστώντας έτσι το παράνομο ψευδοκράτος σε νόμιμο. Η δική μας πλευρά βλέπει η διάνοιξη των οδοφραγμάτων ως μέτρο οικοδόμισης εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο πλευρών, αλλά με πιο πρόσφατο το παράδειγμα του Λιμνίτη όταν Ε/κ επιχείρησαν να περάσουν για να λειτουργήσουν στην κατεχόμενη εκκλησία του Αγ. Μάμα, και οι κατοχικές αρχές δεν το επέτρεψαν. Επίσης προκλητικά ο ψευδοπρωθυπουργός Έρογλου αναφορικά με το γεγονός δήλωσε πως «αυτοί που θα διέρχονταν από το οδόφραγμα του Λιμνίτη, έπρεπε να γνωρίζουν ότι εισέρχονται σε άλλη χώρα και είναι υποχρεωμένοι να επιδεικνύουν ταυτότητες».
5. Αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κ.Δ. από την Τουρκία. Αναφορικά με τα κοιτάσμαστα πετρελαίου που βρέθηκαν στα χωρικά ύδατα της Κύπρου για τα οποία εξαρχής η Τουρκία και το ψευδοκράτος έδειξαν ιδιαίτερο ζήλο για εκματάλλευση τους. Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι αυτό του περασμένου Ιουνίου, όταν διενεργήθηκε άσκηση στα ανοιχτά της κατεχόμενης Αμμοχώστου, η οποία είχε την επονομασία ενός τούρκου στρατιώτη που σκοτώθηκε το 1974 κατά την εισβολή. Ουσιαστικά σκοπός των Τούρκων ήταν η εξεύρεση κοιτασμάτων πετρελαίου τα οποία ανήκουν δικαιωματικά στην Κυπριακή Δημοκρατία. Δυστυχώς η Κυπριακή Δημοκρατία για ακόμα μια φορά έκανε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα. Αποσιωποίησε το θέμα και το άφησε να περάσει σαν να μην έγινε τίποτε.
6. Οι τ/κ ανάγονται σε πολίτες «διπλής υπηκοότητας»(νόμιμης κυπριακής και παράνομης τ/κ).
7. Την απαθή από την πλευρά μας στάση σε ένα από τα μεγαλύτερα μας όπλα, αυτό της αρνησυκυρίας (veto) στο θέμα ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Αντιθέτως όλα τα σχέδια δ/ζ-δ/κ ομοσπονδίας προνοούν πως η Κύπρος σε περίπτωση τέτοιας λύσης υποχρεούται να στηρίξει την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στη Ε.Ε. 
8. Την υποβάθμιση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος.
9. Την ηλεκτροδότηση των κατεχόμενων περιοχών και φωταγώγηση της σημαίας του ψευδοκράτους στον Πενταδάκτυλο από την Κ.Δ., καθώς και η ανοχή της στο θέμα της κλοπής ηλεκτρικής ενέργειας από τους τ/κ στην Πύλα. Είναι απαράδεκτο από την Κυπριακή Δημοκρατίανα παρέχει τέτοιες διευκολύνσεις στον κατακτητή και δεν υπάρχει μεγαλύτερη ειρωνία να φωταγωγείται η σημαία στον Πενταδάκτυλο με δικά μας έξοδα για να μας θυμίζει τη μαύρη εισβολή και κατοχή.
10. Την Προσπάθεια της Κυβέρνησης με την ανοχή της αντιπολίτευσης να πλασάρει τον νεοκυπριωτισμό στα σχολεία και να καταργήσει την Ελληνική Παιδεία. Είναι απαράδεκτο να πολεμάται με τέτοιο ύπουλο τρόπο ο ελληνισμός της Κύπρου που εδραιώθηκε από αρχαιοτάτων χρόνων για χάρη της ελληνοτουρκικής φιλίας. Είναι απαράδεκτο να παραχαράζεται η ελληνική ιστορία στα σχολεία και να εμποτίζεται η αθώα ψυχή των ελληνόπουλλων αντί με τα μεγαλειώδη ελληνικά ιδεώδη, με αγάπη προς τον προαιώνιο εχθρό των Ελλήνων της Κύπρου, τους Τούρκους. (π.χ. εκδρομές στα κατεχόμενα, μαθήματα επαναπροσέγγισης, επίσιμη αργία για ιδιωτικό σχολείο της Λευκωσίας η ημέρα ανακύρηξης του ψευδοκράτους)
11. Τις απεθυείας συνομιλίες μεταξύ της ηγεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας με τον παράνομο ψευδοηγέτη Έρογλου και τα όσα αποφασίζουν χωρίς την έγκριση του κυπριακού λαού (π.χ. αποδοχή 50000 εποίκων, επιστροφή προσφύγων με ποσοστά, εκ περιτροπής προεδρία, ανάγοντας τους Τούρκους κατακτητές κυρίαρχους στο βορρά και συγκυρίαρχους στο νότο.)