ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΙ Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Δελτίο τύπου Α.Φ.Κ - ΑΣΠΙΣ- Η επαναπροσέγγιση στους δεκτες σας

Η επαναπροσέγγιση στους δεκτες σας

37 χρόνια μετά και καθώς πλησιάζουμε στην μαύρη επέτειο της εισβολής του 1974 οι νταβαντζήδες της "επαναπροσέγγισης" και της "Ελληνοτουρκικής φιλίας" επανέρχονται με μια νέα μέθοδο που ακούει στο όνομα, ΑΝΤ1 - τουρκικές σειρές.

Αυτή την φορά ο σταθμός ξεπέρασε κάθε όριο. Η νέα τουρκική σειρά η οποία θα προβάλεται στον ΑΝΤ1 και που έκανε ήδη την πρεμιέρα έχει σκηνές από την κατεχόμενη μας ιδιαίτερη πατρίδα, την Κύπρο, διαφημίζοντας τα τούρκικα καζίνο στην κατεχόμενη γη μας και όλα αυτά για το χρήμα. Το "ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ" και τα ντοκυμαντέρ με την κατεχόμενη μας γη έχουν μπει στα συρτάρια αφού πλέον κρίνονται "ακραία" και χαμηλά σε τηλεθέαση.

Ο τηλεκατευθηνόμενος και τουρκόφωνος, πλέον, ραδιοσταθμός ΑΝΤ1 από την περασμένη χρονιά με πρόφαση την οικονομική κρίση άρχισε να αγοράζει φθηνές τουρκικές σειρές βομβαρδίζοντας διαρκώς τον Έλληνα τηλεθεατή (κάποιοι θα πουν "ας μην της βλέπει" αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα) με τις σαχλές σαπουνόπερες τους.

Τα πράματα όμως δεν είναι έτσι. Η συγκεκριμένη σειρά δεν είναι καθόλου μια φθηνή παραγωγή αλλά μια ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗ των Τούρκων. H σειρά είναι μια από τις μεγαλύτερες παραγωγές στην ιστορία της τουρκικής τηλεόρασης, με γυρίσματα σε πάρα πολλά σημεία της Κωνσταντινούπολης  στην κατεχόμενη Κύπρο, στην Κροατία, και σε μια σειρά από τοποθεσίες της Τουρκίας με χορηγούς Τούρκους εποίκους που έχουν τις παράνομες επιχειρήσεις τους στην κατεχόμενη Κύπρο.
Σαν να μην έφτανε αυτό ο σταθμός ΣΚΟΠΙΜΑ δεν αφαίρεσε τους τίτλους τέλους, όπως γίνεται συνήθως με τα επεισόδια των ξένων σειρών όπου εκεί μπαίνουν εγχώριοι διαφημιζόμενοι, διαφημίζοντας έτσι τις τούρκικες εταιρείες από τα κατεχόμενα οι οποίες έχουν χτιστεί σε Ελληνική γη ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ.

Είναι ικανοί να μας εκτουρκέψουν με την προπαγάνδα τους χωρίς να το καταλάβουμε.
Απλά τα πράματα. Τα παίρνουνε χοντρά γι' αυτό τους διαφημίζουν αφού το χρήμα δεν έχει πατρίδα και αυτό το ξέρουν καλά εκεί στον ΑΝΤ1.

Έλληνες ας αφυπνηστούμε πριν να είναι αργά.

Κάθε ευρώ στη τουρκία μια σφαίρα για το παιδί σου. Κάθε αυξημένη τηλεθέαση στα τουρκικα σίριαλ μια έκπτωση του Ελληνισμού.

Εκ Δ.Σ
Α.Φ.Κ - ΑΣΠΙΣ

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Η «ΕΠΑΝΕΝΩΣΗ» ΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ

Στη διπλωματία όταν παραχωρείς λέξεις παραχωρείς έδαφος, είχε πει ορθώς παλαιότερα σε μια τηλεοπτική εκπομπή ο κύριος Κώστας Ζουράρις. Και δυστυχώς από το 1974, για να μην πάμε πιο πίσω, είναι πολλές οι λέξεις που έχουμε παραχωρήσει, και επανειλημμένως αντικαταστήσει, με κάποιες άλλες παράξενες και ύποπτες. Έχουν γίνει συνομιλίες εκ τους σύνεγγυς, ενίοτε και εκ του μακρόθεν, γεύματα και συναντήσεις υψηλού επιπέδου, έχουν έρθει ενώπιόν μας δέσμες ιδεών, σχέδια λύσεως και συμφωνίες 8ης Ιουλίου αλλά η απελευθέρωση θεωρείται λέξη «απαγορευμένη». Έχει αντικατασταθεί με τον νεοφανή όρο της «επανένωσης», που κανένας δεν ξέρει να εξηγήσει ακριβώς τι σημαίνει. Έχουμε παραχωρήσει, κατά τα λόγια του κυρίου Ζουράρη την βόρεια Κύπρο, αφού έχουμε ξεχάσει την «απελευθέρωση» για κάποιο συγκεχυμένο, αβέβαιο και ζοφερό μέλλον ομοσπονδιακής «επανένωσης».

Επανένωση ε; οι ΕΠΑΝαπροσεγγιστές μιλούν τώρα για ΕΠΑΝένωση. Επαναπροσέγγιση λένε. Με ποιους και για ποιο σκοπό; Με τους Τούρκους της Κύπρου που δρουν από το 1958 (κυρίως), κατ εντολήν της Τουρκίας; Με αυτούς που πριν το 1960 ήταν συνασπισμένοι στο κόμμα «Η Κύπρος είναι Τουρκική» υπό τον Φαζιλ Κιουτσιουκ, τον μετέπειτα αντιπρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας; Με αυτούς που το 1963 και εξής δηλώνουν πράξοις και έργοις ως αμετακίνητο στόχο τους τη διχοτόμηση; Θα μου πουν πολλοί, τι έχουμε να χωρίσουμε με τον απλό Τούρκο που ζει στα κατεχόμενα. Αν δεν έχουμε να χωρίσουμε με τον απλό Τούρκο έχουμε σαφέστατα πολλά να χωρίσουμε με τους πολιτικούς που τους διοικούν. Και αυτοί δεν είναι ουρανοκατέβατοι! Κάποιοι τους «ψηφίζουν». Και αν η απάντηση είναι ότι δεν τους ψηφίζουν αλλά τους επιβάλλει το καθεστώς της Άγκυρας, έχουμε κάνει τον κύκλο και φτάσαμε στο σημείο εκκίνησης.

Ποιος ο σκοπός της επαναπροσέγγισης αφού οι «επαναπροσγγεισθέντες» (τόσες λέξεις έχουν πλάσει οι πολιτικοί μας, δικαιούμαι και γω να φτιάξω!) δεν έχουν καμία αρμοδιότητα και κανένα λόγο στο ίδιο τους το μέλλον, πόσο μάλλον στο μέλλον μας εμάς και ολόκληρης της Κύπρου; Όταν οι Τούρκοι της Κύπρου δεν μπορούν καν να ψηφίσουν αυτόν που θέλουν για ηγέτη τους στης ψευδοεκλογές, αν τέλος πάντων θέλουν κάποιον διαφορετικόν από τον Ταλάτ και τον Έρογλου, ποιος ο σκοπός των επαναπροσεγγστικών πανηγυριών; Ξέρει κανείς να μου πει πότε οι Τούρκοι της Κύπρου σήκωσαν αποτελεσματικά κεφάλι απέναντι στις προθέσεις και τα σχέδια της Τουρκίας; ΟΥΔΕΠΟΤΕ. Άρα ας αφήσουμε τα πανηγυράκια κατά μέρος και ας επικεντρωθούμε στην ουσία. Ας σταματήσουμε να κοιτάμε την σκακιέρα της κατεχόμενης Κύπρου και να συνομιλούμε με τα πιόνια και ας κοιτάξουμε αυτόν που κινεί τα πιόνια που δεν είναι άλλο από το χουντικό-στρατοκρατικό (ενίοτε και βαθύ) κράτος της τουρκίας.

Τι εστί όμως η «επανένωση»; Με μια απλή λεξιλογική ανάλυση θα δούμε ότι παράγεται από τις λέξεις επί+ανά+ένωση που σημαίνει ξανά ένωση. Δηλαδή σκοπός των πολιτικών μας είναι να ξαναενωσουν δυο κομμάτια. Τι θα τα συνδέει όμως αυτά τα κομμάτια; Ποια θα είναι τα αποτελέσματα αυτής της ένωσης; Ποιος θα τους δώσει το ένα κομμάτι να το «ενώσουν» με το άλλο;

Αν προσπαθήσουμε να απαντήσουμε τις πιο πάνω ερωτήσεις θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η «επανένωση» δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια λέξη κενή που ούτε οι ίδιοι που την λεν δεν ξέρουν τι σημαίνει και χρησιμοποιείται για να καλύψει την πολιτική τους γύμνια. Αν πάρουμε ως δεδομένο ότι τα δύο κομμάτια που προσπαθούν να ενώσουν είναι το βόρειο και το νότιο τμήμα της Κύπρου και πριν απαντήσουμε τα άλλα ερωτήματα πρέπει να βρούμε τι τα χώρισε αυτά τα κομμάτια.

Κατά την νέο-κυπριακή, ροζ, παγκοσμίου πρωτοτυπίας, καπιταλιστική, αριστερά του ακέλ, τα χώρισε το πραξικόπημα και η Ελληνική χουντα. Ε! λοιπόν η χουντα «μακαρίστηκε» μερικές μέρες μετά την εισβολή τον Ιούλη του 1974. Έπρεπε τώρα να μην υπάρχει πρόβλημα; Όχι φυσικά. Γιατί δεν είναι αυτή η βασική αιτία του προβλήματος μας. Τον «χωρισμό» προκάλεσε, και εξακολουθεί να προκαλεί ο τουρκικός στρατός. Άρα για να υπάρξει επανένωση πρέπει να εκλείψει αυτός. Για να υπάρξει επανένωση διαρκείας δε φτάνει να φύγει ο τουρκικός στρατός, αλλά πρέπει ο Έρογλου και ο κάθε Έρογλου-κοπρόσκυλο-πιόνι της Άγκυρας να σταματήσει να δηλώνει όπου βρεθεί ότι στόχος των Τούρκων είναι η διχοτόμηση της Κύπρου. Για να επέλθει σωστή επανένωση πρέπει να μπορούν να επιστρέψουν όλοι οι πρόσφυγες και να διαλευκανθεί η τύχη των αγνοουμένων. Για να επέλθει δίκαιη επανένωση πρέπει να καταργηθούν ακόμη και βασικές συνταγματικές πρόνοιες του παρόντος Κυπριακού συντάγματος που μιλούν για δυσανάλογη εκπροσώπηση Ελλήνων και τουρκων σε βουλή, αστυνομία, δημόσια υπηρεσία και απαγορεύουν την αυτοδιάθεση. Είναι διατεθειμένος κανένας σημερινός πολιτικός να μπει σε τόσο βάθος και να επιδιώξει αυτού του είδους την επανένωση; Εκ των πραγμάτων η απάντηση είναι αρνητική. Και όχι μόνο είναι αρνητική η απάντηση αλλά δυστυχώς αντιβαίνει στα όσα είπαμε πιο πάνω. Τι εννοώ;

Πολύ απλά. Αν πάρουμε ως δεδομένο ότι η λύση που επιδιώκουν αυτοί που μιλουν για «επανένωση» είναι η Διζωνική-Δικοινοτική Ομοσπονδία (προσφάτως ενσαρκωθείσα ως Σχέδιο Ανάν) τότε οι δύο λέξεις αυτές αυτόματα ταυτίζονται από τους χρήστες των. Σε αντιδιαστολή λοιπόν με όσα είπαμε για τον όρο επανένωση (εκτός εισαγωγικών) πιο πάνω, η «επανένωση» (εντός εισαγωγικών) των πολιτικών μας έχει το εξής νόημα: Τα τουρκικά στρατεύματα δεν αποχωρούν αλλά παραμένουν μέχρι να μπει (αν μπει ποτέ) η Τουρκία στην ΕΕ (βασική πρόνοια του σχεδίου Ανάν). Το κάθε πιόνι της Άγκυρας του τύπου Ταλάτ-Ντεκτάς-Έρογλου όχι μόνο δεν αποδεσμεύεται από την επιρροή της αλλά γίνεται συμπρόεδρος για να μπορεί πιο αποτελεσματικά να εξυπηρετεί την πολιτική της μέσω του «επανενωμένου» κράτους (βασική πρόνοια του σχεδίου Ανάν). Όχι μόνο δεν επιστρέφουν όλοι οι πρόσφυγες αλλά ακόμα και αυτοί που επιστρέφουν θα στερούνται βασικά συνταγματικά δικαιώματα (εκλέγειν και εκλέγεσθαι-ίση αντιπροσώπευση στα δημοτικά συμβούλια κ.ο.κ) και θα είναι πολίτες δεύτερης (για να μη πούμε τρίτης) κατηγορίας (βασική πρόνοια του Σχεδίου Ανάν). Να μη μιλήσουμε δε για την δικαιοσύνη που θα επικρατεί στην επιδιωκόμενη από τους πολιτικούς μας «επανένωση». Βασικά παγκόσμια δικαιώματα που μέχρι και οι Μάου Μάου και οι Ζουλού μπορούν να ασκούν, απαγορεύονται για τους κατοίκους της Κύπρου. Ένας άνθρωπος μια ψήφος, ελευθερία διακίνησης και εγκατάστασης, ελευθερία απόκτησης περιουσίας είναι μερικά που η «επανένωση» των «πεφωτισμένων» πολιτικών μας απαγορεύει (πρόνοιες του Σχεδίου Ανάν.

Με λίγα λόγια η περιβόητη «επανένωση» δεν είναι τίποτε άλλο από την τουρκική επιδίωξη της διχοτόμησης! Σκοπός δηλαδή των πολιτικών μας είναι να «επανενώσουν» την Κύπρο για να διχοτομηθεί! Γιατί αν το τερατόμορφο σύνταγμα του 1960 άντεξε 3 χρόνια, αυτού του είδους η «επανένωση» αμφιβάλλω αν θα αντέξει μερικούς μήνες. Για το τι θα ακολουθήσει την κατάρρευση αυτή δεν είμαι μάντης να ξέρω. Ρωτήστε τον τότε υποψήφιο Πρόεδρο, Ιωάννη Κασουλίδη. Αυτός είχε προβλέψει ότι αν δεν πούμε ΝΑΙ στο σχέδιο Αναν θα επερχόταν νέα Μικρασιατική καταστροφή. Σε αυτή του την «πρόβλεψη» προφανώς απέτυχε παταγωδώς. Μπορεί τη δεύτερη φορά να πετύχει…

Πρόταση μας λοιπόν είναι οι πολιτικοί μας να σταματήσουν να πονοκεφαλιάζουν ψάχνοντας τρόπους να μετονομάσουν την Ομοσπονδία και κατ΄επέκταση τη διχοτόμηση, να αφήσουν στην πάντα τις γλωσσολογικές δοκιμές και να αναλώσουν την ενέργειά τους στις προσπάθειες για μια σωστή-δίκαιη-πραγματική επανένωση. Και αν τα καταφέρουν, τότε θα μπορούμε σε μετέπειτα στάδιο να επιδιώξουμε τη λύση αυτή χωρίς τα πρόσθετα συνθετικά της. Μέχρι τότε, χρειάζεται οι πολιτικοί μας να γίνουν πιο ειλικρινείς απέναντι στους ψηφοφόρους τους (προηγείται το να γίνουν οι ψηφοφόροι πιο ειλικρινείς με τους εαυτούς τους αλλά αυτό είναι άλλη τεράστια συζήτηση), να σταματήσουν να λειτουργούν με απαρχαιωμένη πολιτική (η πολιτική της Ομοσπονδίας ήδη αριθμεί τουλάχιστον 30 χρόνια αποτυχημένης πορείας) αλλά κυρίως να σταθούν στο ύψος της ιστορίας του νησιού που φωνάζει ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ


Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

ΒΡΕΧΕΙ ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΕΤΑΜΕ ΤΙΣ ΟΜΠΡΕΛΕΣ!!!


Αυτή είναι η τακτική που θέλησε να ακολουθήσει η κυβέρνηση μας. Όσο δύσκολο και αν είναι να το δεχτούμε, δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα σήμερα στην πατρίδα μας.
Δεν μπορεί κανένας μας, να χρεώσει στη κυβέρνηση την οικονομική κρίση, ούτε και τα καταστροφικά αποτελέσματα της… Μπορεί όμως να χρεώσει στην κυβέρνηση τα μέτρα που πήρε για να αποφύγει αυτές τις ολέθριες επιπτώσεις, που θα είχε μια τέτοια κρίση στην Κυπριακή οικονομία…

Η οικονομική κρίση μαζί με όλα τα καταστροφικά επακόλουθα της, έκανε την εμφάνιση της και ‘γονάτισε’ μεγάλες χώρες. Πολλές ήταν και οι χώρες που βίωναν την οικονομική εξαθλίωση καθημερινά. Ήταν λοιπόν θέμα ημερών να κτυπήσει και σε μας την πόρτα.. Το πιο λογικό θα ήταν να είμαστε προετοιμασμένοι, αφού δεν θα ήμασταν οι πρώτοι που θα λαμβάναμε κάποια μέτρα για να κάνουμε την κρίση να περάσει από πάνω μας, αφήνοντας μας, όσον το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Ωστόσο, εμείς είχαμε ένα Πρόεδρο της Δημοκρατίας κάνοντας τις ακόλουθες δηλώσεις : 14/οκτ/2008 “Είμαι ΠΕΠΕΙΣΜΈΝΟΣ ότι η Κυπριακή οικονομία θα παραμείνει αλώβητη από την οικονομική κρίση…”. Αυτό είναι το ίδιο άτομο που λίγους μήνες αργότερα είπε: “η κυπριακή οικονομία καίγεται και μαζί μ’ αυτήν καιγόμαστε κι εμείς ”

Στα 3 χρόνια διακυβέρνησης του Δ. Χριστόφια λένε ότι έγινε δικαιότερη η κοινωνία… Ανέλαβε το “κόμμα του λαού και του εργαζόμενου” τα ηνία… Αυτό νομίζω ότι έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τους 30,000 άνεργους… Έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τους νέους μας όπου ένας στους τέσσερις είναι άνεργος, έχουμε δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που κρατιούνται στην ζωή με νύχια και με δόντια. Όλα αυτά μας λένε είναι οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης και συμβαίνουν σε όλη την Ευρώπη… Πως γίνετε τότε η Κυπριακή δημοκρατία να πληρώνει το πιο ακριβό ρεύμα; Πως γίνετε τα επιτόκια μας να είναι 3% πιο ακριβά από τον μέσο όρο της Ευρώπης; Η ανεργία στη Ευρώπη από 7,5% πήγε στο 9,9% τον Γενάρη, στην Κύπρο από 3,6% πήγε στο 7,4%. Και ενώ στην Ευρώπη υπάρχει μια ελαφρά μείωση από 10%, τον Δεκέμβρη πήγε στο 9,9% τον Γενάρη εμάς παρουσιάζει συνεχώς μια αυξητική πορεία… σε μία χώρα που της ήταν άγνωστος ο όρος ανεργία.
Στο 7,6% του ενεργού πληθυσμού αυξήθηκε η ανεργία στην Κύπρο τον Απρίλιο, έναντι 7,3% το Μάρτιο, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε σήμερα (2/6/2011) στη δημοσιότητα η Eurostat.
Όπως προκύπτει από τα κοινοτικά στοιχεία, η μέση ανεργία στην ευρωζώνη παρέμεινε αμετάβλητη τον Απρίλιο στο 9,9% του, ενώ στο σύνολο της ΕΕ μειώθηκε στο 9,4% από 9,5%. Πότε επιτέλους θα ξυπνήσει από το λήθαργο της η πολιτική μας ηγεσία και να λάβει μέτρα;

Δημόσια Υπηρεσία…
Η δημόσια υπηρεσία είναι μία άλλη πονεμένη ιστορία. Ακούγαμε το “κόμμα του εργαζομένου” να “φωνάζει” πως οι προηγούμενες κυβερνήσεις προσλάμβαναν άτομα στο δημόσιο με ξέφρενους ρυθμούς και αυτό δημιουργούσε προβλήματα… Τώρα που είναι στην εξουσία βγαίνουν και λένε ότι μειώθηκαν οι λειτουργικές δαπάνες, μειώθηκε ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων. Την ίδια ώρα που οι στατιστικές υπηρεσίες του κράτους μας παρουσιάζουν ακριβώς τα αντίθετα! Λειτουργικές δαπάνες από το 2008-2010 αυξήθηκαν κατά 20% και το κόστος της δημόσιας υπηρεσίας αυξήθηκε κατά 33,7% και σε σύνολο 3 χρόνων αυξήθηκε κατά 50,5% !!!! Με βάση πολύ πρόσφατα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα οποία μάλιστα έχουν δημοσιευθεί στο διαδίκτυο, οι εργαζόμενοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα έχουν αυξηθεί τα τελευταία τρία χρόνια κατά 5,212. Ο αριθμός αυτός αντιστοιχεί με αύξηση 8% του δημοσίου τομέα μέσα σε μία τριετία. Η δραματική αύξηση δεν αφορά τοπικές αρχές ή εταιρείες που ελέγχονται από το δημόσιο στο μεγαλύτερο μέρος της. Αντιθέτως, οι απασχολούμενοι μόνο στην κεντρική κυβέρνηση κατά την τριετία Χριστόφια, είναι 4,497 περισσότεροι.

Ένα μέτρο ακόμα που κατάφερε η κυβέρνηση μας ήταν η νέα φορολογία με +5% στα φάρμακα και τα τρόφιμα! Είναι υποχρέωση μας προς την Ε.Ε από το 2004 να υιοθετήσουν όλες οι χώρες κράτη μέλη αυτά τα νέα φορολογικά μέτρα. Η Κύπρος είχε επιτύχει την αναβολή της επιβολής του φόρου για τέσσερα χρόνια μέχρι το 2008. Λόγω του γεγονότος ότι η επιβολή του ΦΠΑ θα συνέπιπτε με την υιοθέτηση του ευρώ, δόθηκαν ακόμα δύο χρόνια αναβολή στην Κύπρο μέχρι το τέλος του 2010, για να μην συνδεθούν οι αυξήσεις στις τιμές με το ευρώ. Θα μπορούσαμε όμως να ζητήσουμε περαιτέρω παράταση, όπως έχει κάνει και η Μάλτα, η οποία εγκρίθηκε από την ΕΕ. Η απόφαση αυτή της ΕΕ για παράταση προς την Μάλτα για μηδενικό συντελεστή του ΦΠΑ σε τρόφιμα και φάρμακα, έχει δημοσιευτεί με ημερομηνία 10 Μαρτίου 2009 από το Council of the European Union στην 2931, στη συνεδρία του Συμβουλίου με τίτλο «Economic and Financial Affairs».
Τελικά ποιος από τους δυο είναι ο ψεύτης; Η κυβέρνηση με τις μειώσεις της ή μήπως η Στατιστική υπηρεσία του κράτους με τις αυξήσεις της;

Για του λόγου του αληθές μπορείτε να βρείτε τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής υπηρεσίας στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.cystat.gov.cy/mof/cystat/statistics.nsf/labour_31main_gr/labour_31main_gr?OpenForm&sub=1&sel=2

 Εκ Δ.Σ.
Α.Φ.Κ - ΑΣΠΙΣ



ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ

Σαν σήμερα 5 Ιουνίου 1825 στραγγαλίζεται στην Ακρόπολη ο Οδυσσέας Ανδρούτσος όπου ήταν φυλακισμένος.


Ένας από τους σημαντικότερους αγωνιστές του 1821 ήταν και ο γιος του Ανδρέα, του περίφημου κλεφταρματολού Ανδρούτσου Βερούση (Ανδρέας-Ανδρίτσος-Αντρούτσος, ο αντρειωμένος εκείνος καπετάνιος που πολέμησε τους Τούρκους στη Ρούμελη, στη θάλασσα με τον Λάμπρο Κατσώνη και στη συνέχεια διέσχισε την Πελοπόννησο πολεμώντας 6.000 Τούρκους) και της Ακριβής Τσαρλαμπά από τη Πρέβεζα. Ο Καπετάν Ανδρούτσος θέλοντας να πάει στη Ρωσία, πέρασε από τη Βενετία. Οι Βενετσιάνοι, όμως, τον έπιασαν καταπατώντας τον λόγο τους. Τον παρέδωσαν στους Τούρκους που τον μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη και τον θανάτωσαν με φριχτά βασανιστήρια αφήνοντας ορφανό τον Οδυσσέα.
Ο Οδυσσέας γεννήθηκε περί το 1790 στην Ιθάκη, στο σπίτι του παπά Γιάννη Καραβία όπου φιλοξενούνταν η μάνα του. Τον βάφτισαν η χήρα του Λάμπρου Κατσώνη, η περίφημη για την ομορφιά της Μαρουδιά (Μαρία), κόρη του Σοφιανού από την Τζιά, και ο Ιθακήσιος Γιάννης Ζαβός, δίνοντάς του το όνομα του ομηρικού ήρωα Οδυσσέα. Μεγάλωσε στην Πρέβεζα.

Αργότερα ο Αλή Πασάς, μαθαίνοντας ότι ο παλιός του μπράτιμος (αδελφοποιτός), το λιοντάρι της Ρούμελης, ο Ανδρούτσος, είχε αφήσει ορφανό ένα γιο που του έμοιαζε, ζήτησε και τον πήρε στα Γιάννενα. Εκεί ο Οδυσσέας έδειξε τις φυσικές ικανότητές του. Μορφώθηκε αρκετά για την εποχή του. Έμαθε άπταιστα τα αρβανίτικα και τα ιταλικά – τα οποία φαίνεται είχε αρχίσει να τα μαθαίνει από την Ιθάκη. Με τα ιταλικά θα συνεννοείτο αργότερα με τους διαφόρους φιλέλληνες.
Ήταν 16 περίπου ετών, όταν έγινε σωματοφύλακας του Αλή πασά. Αργότερα πήρε το αρματολίκι της Ανατολικής Στερεάς.

Ο Αλής, εκτιμώντας τις ικανότητές του, του ανέθεσε το αρματολίκι της Λιβαδειάς. Πριν φύγει, ο Οδυσσέας αρραβωνιάστηκε την εξαιρετικής ομορφιάς Ελένη Καρέλη, πλούσια κόρη του Χρήστου Καρέλη από τους Καλαρρύτες που ήταν θαλαμηπόλος της κυρά Βασιλικής, την οποία και παντρεύεται το 1815. Η Ελένη Καρέλη (είχε γεννηθεί το 1786 μεγάλωσε στην αυλή του Αλή Πασά) τον ακολούθησε σε όλες τις περιπέτειες της ζωής του . Το 1824 ο Οδυσσέας και η γυναίκα του απέκτησαν στις Λιβανάτες Φθιώτιδας ένα γιο, που του έδωσαν το όνομα Λεωνίδας , ανάμνηση της νίκης της Γραβιάς Τον Λεωνίδα παρέλαβε ο βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος στο Μόναχο για να σπουδάσει αλλά αρρώστησε και πέθανε σε ηλικία 12 ετών το 1837.

Κανένας από τους αγωνιστές της Επανάστασης δεν βρέθηκε τόσο ευνοημένος από τη φύση, και την καταγωγή, ώστε να αναγνωριστεί από όλους ως ο φυσικός αρχηγός της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδος.

Ο λαός αγάπησε τον Οδυσσέα αμέσως, ιδιαίτερα λόγω της έχθρας του προς τους άρχοντες, τους κοτζαμπάσηδες, που απομυζούσαν τη φτωχολογιά. Πρώτη του ενέργεια ήταν, όπως γράφει ο Κασομούλης: «Τους έκοψε τα χουλιάρια από τις επαρχίες». Άλλη του ενέργεια ήταν να απαλλάξει τον τόπο από τους κλέφτες που βασάνιζαν την περιοχή. Διέλυσε τις κλέφτικες ομάδες και ανάγκασε τους πιο πολλούς να μείνουν κοντά του. Με το σκόρπισμα των κλεφτών κυριαρχούσε απόλυτη ασφάλεια στην περιοχή του.

Μετά έπρεπε να εκτελέσει και την εντολή του Αλή, την πιο δύσκολη. Ο Αλής είχε βάλει στο μάτι τη Θήβα και την Αθήνα που ανήκαν σε ξεχωριστή διοίκηση (σαντζάκι), στην Εύβοια. Έπρεπε να δημιουργηθούν ταραχές ώστε ο πασάς της περιοχής να θεωρηθεί ανίκανος. Έστειλε τον Μανίκα με 60 παλικάρια στην Εύβοια που λεηλάτησαν την περιοχή της Λίμνης και γύρισαν πίσω. Στη συνέχεια μαθαίνει ότι σε λίγο ο νεοδιορισμένος βοεβόδας θα περνούσε από κει, πηγαίνοντας για τον Μοριά. Στέλνει τότε τον Μανίκα με τον Γκούρα στην Πέτρα να παραφυλάξουν. Ώσπου να πάει όμως ο Μανίκας, ο βοεβόδας είχε περάσει. Βλέποντας όμως μια συνοδεία από Τούρκους και νομίζοντας ότι είναι ο βοεβόδας, τους σκότωσαν όλους. Αυτούς που σκότωσαν ήταν ο Τατάρ αγάς (αρχιταχυδρόμος) με τη συνοδεία του.Όταν άρχισε η διαμάχη του Αλή με το σουλτάνο (1820), έφυγε για τους Παξούς.

Το 1816 ο Ανδρούτσος έγινε αρματολός και το 1818 φιλικός .Το 1821 οργάνωσε δικό του σώμα, πήγε στην Ανατολική Στερεά και έγινε ήρωας με την επιτυχία του στη μάχη της Γραβιάς στις 8 Μαΐου 1821 . Από τότε το άστρο του ανεβαίνει συνέχεια. Οι καπεταναίοι της Στερεάς, εκτιμώντας την αναμφισβήτητη στρατηγική του ικανότητα, τον προτείνουν στην εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (1822) για αρχιστράτηγο. Η πρόταση έγινε δεκτή παρά τη λυσσώδη αντίδραση των προκρίτων, που τον έβλεπαν ως επικίνδυνο πολιτικό αντίπαλο, λόγω της μεγάλης του επιρροής στο λαό. Επακολούθησαν όμως μερικές παρεξηγήσεις, που οδήγησαν στην καθαίρεση του Ανδρούτσου. Εκείνος όμως εξακολούθησε και έτσι να αγωνίζεται για την πατρίδα.

Μετά την καταστροφή του Δράμαλη, στην οποία συνέβαλε σημαντικά με τη διακοπή των εφοδιοπομπών του Τούρκου στρατηγού, το γόητρο των στρατιωτικών, που είχε υποσκάψει ο Ι. Κωλέττης, αναστηλώθηκε και από το 1822 ο Ανδρούτσος έγινε αρχηγός των Αθηνών. Το 1823 βοήθησε στην καταστροφή των λειψάνων του Δράμαλη κατά τη μετάβασή του στο Αργος για τη Β΄ Εθνική Συνέλευση. Εκεί όμως οι σύνεδροι διασπάστηκαν σε στρατιωτικούς και πολιτικούς και ο Ανδρούτσος έφυγε για την Εύβοια, από όπου έδιωξε τις τουρκικές δυνάμεις, που είχαν πάει να βοηθήσουν τον Ομέρ πασά. Οι πολιτικοί όμως εξακολουθούσαν να τον συκοφαντούν, γιατί καταλάβαιναν ότι, εφόσον εξακολουθούσε να λάμπει το αστέρι του στο ελληνικό στερέωμα, αυτοί θα έμεναν στη σκιά.

Η αδικαιολόγητη καταφορά και η μειωτική πολλές φορές μεταχείριση έφερε τα αποτελέσματά της. Αγανακτισμένος ο Οδυσσέας άρχισε να συνεννοείται με τους εχθρούς και συγκεκριμένα με τον Ομέρ πασά της Εύβοιας. Έτσι ζήτησε από τον Ιμέρ ενισχύσεις από 600 Αλβανούς πεζούς και ιππείς με τους οποίους βάδισε προς τις Λιβανάτες. Ο Γκούρας με τον Κατσικογιάννη, Ρούκη και Κριεζώτη, με πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις, πρόλαβαν και έπιασαν τα υψηλότερα και οχυρώτερα σημεία της περιοχής Λιβανατών Στις 31 Μαρτίου και 1 Απριλίου του 1825 έγινε μάχη μεταξύ των δύο παρατάξεων. Ο αδελφός του Οδυσσέα Γιαννάκης που ήταν κυκλωμένος στο μοναστήρι της Βιλιβούς με 70 άντρες παραδόθηκε μαζί με τον 14χρονο αδελφό του Πάνο και προσχώρησε στις δυνάμεις του Γκούρα στις οποίες είχε προσωρήσει και ο άλλος αδελφός του Βαγγέλης .

Ο Ανδρούτσος, που δεν ήθελε να χυθεί αδερφικό αίμα, απέφυγε τις συμπλοκές, όσο μπορούσε. Ο Γκούρας τότε ανέλαβε εκ μέρους της κυβέρνησης Κωλέττη να τον πείσει να παραδοθεί με την υπόσχεση ότι τίποτε δεν είχε να φοβηθεί. Εκείνος δέχτηκε. Και στην αρχή έμεινε πραγματικά ελεύθερος. Αργότερα όμως τον περιόρισαν στο μοναστήρι του Δομοκού, πάνω στον Ελικώνα, απ’ όπου σε λίγο τον πήραν δέσμιο, τον μετέφεραν στην Αθήνα και τον φυλάκισαν στον ενετικό πύργο της Ακρόπολης.

Εκεί οι δεσμοφύλακές του τον βασάνισαν πολλές ημέρες, για να τους αποκαλύψει πού είχε κρυμμένους τους θησαυρούς του. Όταν όμως είδαν ότι δεν κατόρθωσαν τίποτε, αποφάσισαν να απαλλαγούν τελείως από την παρουσία του. Ο Γκούρας, που ήταν παλαιότερα πρωτοπαλίκαρό του, έδωσε την έγκρισή του και οι εχθροί του αρχιστράτηγου Μήτσος της Τριανταφυλλίνας, Ι. Μαμούρης και Παπακώστας τον στραγγάλισαν και τον έριξαν έπειτα από την Ακρόπολη. Στο μικρό παραθύρι του πύργου έδεσαν ένα σκοινί και παρέστησαν έτσι τη δολοφονία ως ατύχημα απόδρασης. Στο μητρώο των αξιωματικών του Αγώνα αναγράφεται ότι σκοτώθηκε στην Ακρόπολη από άγνωστους.

Πολυτάραχη η ζωή και αμφιλεγόμενη η δράση του πολέμαρχου Οδυσσέα. Η Πολιτεία τον κατέταξε στην εξαίρετο τάξη των επίλεκτων αγωνιστών του΄21 μαζί με τον Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη, Μπότσαρη κ.ά. Αναίρεσε την κατηγορία της προδοσίας και παραδέχτηκε ότι δεν πρόδωσε αλλά συνθηκολόγησε με τον εχθρό. Το 1865 πήραν τα οστά του που ήταν σε μια γωνιά στην ακρόπολη και τα εναπόθεσαν στο Α΄ νεκροταφείο.

Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΕΣΗ ΣΕ ΧΩΜΑ ΙΕΡΟ, ΣΕ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΠΟΤΙΣΤΗΚΕ ΜΕ ΑΙΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ